လူ. အဆင့္အတန္း

လူ တေယာက္ ရဲ့ …အဆင့္အတန္းကို ဘာနဲ့ တိုင္းတာၾကတာလဲ ။အသက္ ၂၀ ေက်ာ္လာၿပီ ဆိုေတာ့ …လူၾကီး ၿဖစ္ၿပီလို့ လဲ ေၿပာ လို့ ၇သလို ။ ခု အခ်ိန္ထိ စိတ္ပူ တတ္တဲ့ မိဘ လက္ေအာက္မွ ေန၇ တုန္းမို့ အၿပင္ပန္း ဗဟုသုတေတာ့ နည္းပါတယ္ ။ ဒါေပမဲ့ သြားခဲ့ ဘူးတဲ့ ခ၇ီး စဥ္ေလး ေတြကို အေၿခ ခံ ၿပီး သိခဲ့ ၊ ၿမင္ခဲ့တဲ့ လူ့ အဆင့္အတန္း ကြာ ၿခားခ်က္ေလးကို ေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္ ။ မွန္လား မွားလားေတာ့ ေ၀ဖန္ေပးၾကပါေနာ္ ။ က်ြန္မ က ေတာ မက် ၿမိဳ့ မက် ၿမိဳ့ေလး တၿမိဳ့မွာ ေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္ ။ ကေလးဘ၀ တုန္းက ဆို ရန္ကုန္ မွာ အရမ္းေနခ်င္ခဲ့ပါတယ္ ။ ရန္ကုန္သြားရ ရင္ အသစ္ အဆန္းေတြ ၿမင္ရ ၊ စားရ နဲ့ အရမ္းကို ေပ်ာ္ ခဲ့ပါတယ္ ။ ကေလးဘ၀ ရဲ့ စိတ္ကူးရင္ အိမ္မက္ေတြဟာ ၿမိဳ့ေပၚက လူတန္းစား ေတြကို အားက် အထင္ၾကီး ခဲ့ပါတယ္ ။ ဒီလို နဲ့ အသက္အရြယ္ေလး ရလာေတာ့ …. လူ ေတြ ၇ဲ့ သေဘာ သဘာ၀ ေတြ ကို နည္းနည္းေလး ေလာက္ေတာ့ တီး ေခါက္ ၾကည့္ႏိုင္ ခဲ့ၿပီ ထင္ပါရဲ့ ။

အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ေၾကာင့္ ရန္ကုန္ အပါအ၀င္ ၿမိဳ့ၾကီး ေတြကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္ ။ ၿမိဳ့ၿပလူေနမူ စနစ္ကို ေလ့လာခဲ့ရပါတယ္ ။ ၿမိဳ့ေပၚမွာ ေနသူမ်ားဟာ ေငြေၾကးတတ္ႏိုင္သူမ်ား ၿဖစ္ၾကတဲ့ အတြက္ ကိုယ့္ အိမ္ကို တံခါးပိတ္ မသိသလို ေနတတ္ၾကပါတယ္ ။ ညီမတို့ ၿမိဳ့ေလးေတြ မွာဆို လူ အသစ္ေၿပာင္းလာ လ်ွင္ မိတ္ဖြဲ့ ၾက ၊ မုန့္ လုပ္စားရင္ တအိမ္နဲ့ တအိမ္ ပို့ ၾကနဲ့ အရမ္းကို ရင္းႏွီးၾကတာပါ ။ ေစတနာ ဆိုတာ အသြားအၿပန္ ရွိတယ္ေလ ..ဒါမွ က်န္းမာေရး ၊ သာေရး ၊ နာေရး ..ေတြမွာ အခ်င္းခ်င္း ကူညီ ရိုင္းပင္းတတ္ၾကတာေပါ့ ။ လူဆိုတာ တစ္ဦးတေယာက္ ထဲ ေနလို့ မရတဲ့ အခါေတြ ရွိပါတယ္ ။ ဥပမာ က်န္းမာေရးေပါ့ ။ ပါတ္၀န္းက်င္ေကာင္းမူ ေၾကာင့္ အဆင္ေၿပသြားတာေတြ အမ်ားၾကီးပါ ။ ခုလို မသိသလို ေနၾကတဲ့အခါ …၀င္ဓါးၿပ တိုက္ေနလဲ မသိသလို ပါပဲ ။ အိမ္ ထဲမွာ မူးလဲ ေနရင္လဲ ဘယ္သူမွ မသိလိုက္ရ ပဲ အသက္ပါ ဆံုးရွံဳး သြားႏိုင္တာေပါ့ ။ အလွဴ အတန္း လုပ္ရင္ လာစားတဲ့လူ နည္းလွပါတယ္ ။ က်ြန္မ တို ့ ေတာ မွာဆိုရင္ အလွဴဆို ၀ိုင္းကူုမဲ့လူ ေတြ လဲ အမ်ားၾကီး နဲ့ လာစားတဲ့ လူေတြက အုပ္အုပ္ က်က္က်က္ပါပဲ ။ အလြန္ ပီတိ ၿဖစ္ဖို့ ေကာင္းပါတယ္ ။ ခု ေနာက္ပိုင္းဆိူရင္ ရန္ကုန္ကလူေတြ အလွဴ လုပ္ခ်င္ရင္ ရြာေတြ ကို လာ လုပ္ၾကရပါတယ္ ။ ေအးခ်မ္းတဲ့ ေတာဓေလ့က ၿဖဴစင္မူ အတိနဲ့ပါ ။ ၿမိဳ့ေပၚမွာ လူစည္ကားေသာ အလွဴက ။ အလွဴ မမည္ေသာ ပါတီပြဲမ်ားသာ ပါ ။ ယွဥ္ၿပိဳင္မူေတြ နဲ့ မာန္မာန ေတြ ဖံုးလႊမ္းေနတာမို့ ပိုက္ဆံသာ ကုန္၍ အကုသိုလ္ သာ တိုးတက္လာမွ အေသအခ်ာပါပဲ ။ အဆင့္အတန္းၿမွင့္တဲ့ ..ၿမိဳ့ၿပလူေနမူ စနစ္ဆိုတာ ဒါလားလို့ ..စဥ္းစား စ ၿပဳ လာရပါၿပီ ။ ေရွးေရွးက …ၾကီးသူကို ရိုေသ ရတာဟာ က်မ တို့၇ဲ့ ယဥ္ေက်းမူ တရပ္ပါ ။ ခုေတာ့ ….ေတာေရာ ၿမိဳ့ပါမက်န္ ေၿပာင္းလဲ လာရတဲ့ ယဥ္ေက်းမူက ေတာ့ ..ေငြ ရွိသူကို ရိုေသ လို့ ေၿပာရမလို ပါပဲ ။ ညီမတို့ အိမ္ ပတ္၀န္းက်င္မွာမွာ သူေဌး ေတြ အိမ္ ၇ွိပါတယ္ ။ သူ တိုမွာ သားေယာက်ၤားေလး (၃) ေယာက္ ရွိပါတယ္ ။ ခ်မ္းသာ သူေတြ ဆိုေတာ့ ..အလုပ္ သမားေတြ အမ်ားၾကီးေပါ့ ။ အိမ္က အလုပ္ သမားေတြက အဲ့ဒီ ကေလး သံုးေယာက္ကိုပါ ေၾကာက္ ေန၇ပါတယ္ ။ ကိုယ့္ အေဖ၊အေမ အရြယ္ လူၾကီးေတြကို ..ကေလး ေတြက နင္၊မဲ ငစ ေၿပာဆိုေနတာေတြ လက္ေတြ ၿမင္ေနရေတာ့ ..ညီမ ရင္ထဲ မခ်ိပါဘူး ။ ယဥ္ေက်းမူ ဆိုတာ လံုး၀ ေပ်ာက္ဆံုးေနပါၿပီ ။ သူ့တို မိဘ ေတြက လဲ ၿမင္ရဲ့သားနဲ့ ၾကည့္ေနၾကပါတယ္ ။ တခ်ိန္ သူတိုပဲ အုပ္ခ်ဳပ္ရမွာမို့ …ထက္ၿမက္လာမဲ့ သေဘာ မို့ ၾကည့္ေနတာတဲ့ ။ မာန္ လိုက္ ရင္ ..ကေလးက ေၾကာက္ စိတ္ ၀င္သြားမွာ စိုးလို့ တဲ့ ။ ဒါဆို …လူ့ အဆင့္အတန္းဆိုတာ ..ပိုက္ဆံ လားလို့ ေတာင္ ေမးရ မလို ၿဖစ္ေနပါ ၿပီ ။ ေရွးလူၾကီးေတြ ဆံုးမ ခဲ့တဲ့ လူ ဆိုတာ အဆင့္အတန္းရွိေအာင္ေနရတယ္ ။ အဆင့္အတန္းဆိုတာ လူ့ ရဲ့ တန္ဖို့ ပဲ တဲ့ ။ က်ြန္မ တို …မွတ္သားခဲ့ရတဲ့ …ေ၇ွးစကားေလးပါ ။ လူ့ အဆင့္အတန္းဆိုတာ လူ ေပၚမွာပဲ မူတည္တယ္ တဲ့ ။ ခ်မ္းသာ တာ ၊ ဆင္းရဲ တာနဲ့ မဆိုင္ဘူးတဲ့ ။ ခ်မ္းသာတဲ့ လူ တိုင္း အဆင့္အတန္း မရွိႏိုင္သလို ၊ ဆင္းရဲ တဲ့သူေတြ မွာလဲ အဆင့္အတန္း ရွိသူေတြ အမ်ားၾကီး တဲ့ ။ ေခတ္ ကာလ ပဲ ေၿပာင္းလြဲ သြားတာလား ။ ညီမက ပဲ အၿမင္ေစာင္းသြားတာ လားေတာ့ မသိပါဘူး ။ လူ့ အဆင့္ အတန္း ကို ….ဘာနဲ့ တိုင္းတာ ၾကမွာလဲ …။ ပိုက္ဆံ ရွိသူေတြ ဆို ..ဘာလုပလုပ္ တင့္တယ္ေနတတ္ၾကၿပီး ၊ ပိုက္ဆံက သူ့ရဲ့ အမွားေတြ အားလံုးကို ဖံုး အုပ္ႏိုင္စြမ္း ရွိေနပါတယ္ ။ ေငြ ေၾကး အင္အားနည္းသူေတြက လဲ ကိုယ့္ အဆင္ေၿပေရးအတြက္ ၿငိမ္ၾကည့္ ေနၾကရ တဲ့ အခ်ိန္ ၿဖစ္ေနပါၿပီ ။ ေ၇ွးၿမန္မာ့ ယဥ္ေက်းမူၿဖစ္တဲ့ ၾကီး သူကို ရိုေသ ၊ ငယ္ သူကို ေလးစား ၊ စည္းကမ္း သည္ လူ ၏ တန္ဖိုး ။ စတဲ့ ေပတံေတြ နဲ့ တိုင္းတာ ခဲ့ ၾကတဲ့ က်မ တို့ ရဲ လ ူေနမူ အဆင့္အတန္းၾကီးဟာ ေပ်ာက္ ကြယ္ လု နီးနီး ၿဖစ္ေနခဲ့ပါၿပီ ။ လူ့ အဆင့္အတန္း ၾကီး မကြယ္ ေပ်ာက္ ေအာင္ ထိန္းသိမ္း ၾကဖို့ ..လူ တေယာက္ ၿခင္းစီ မွာ တာ ၀န္ ၇ွိပါတယ္ ။ ပ်က္ စီး ေနၾက သူေတြ ထဲ ကို …ကိုယ္ ပါ ေရာ မပါ သြား ေအာင္ ..ၾကိဳးစား ရင္းၿဖင့္ …. ကိုယ့္ ရဲ့ ..အဆင့္ အတန္း ကို …ထိန္း သိမ္း ၾကပါစို့ ေနာ္ ။


ဧရာ၀တီသားေလး