အခ်ိန္အခါ မဟုတ္တဲ့ ေတးတစ္ပုဒ္နားေထာင္ရင္း
ရင္ထဲမွာ တင္းၾကပ္မွဳေတြကအျပည့္.........
ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ ေဘာင္ခတ္ထားတဲ့
ႏွလုံးသားရဲ႕ အနက္ရွဳိင္းဆုံးမွာ
အခ်စ္ဆုိတာ....
အဆုံးအစမဲ့တဲ့ ကန္႔သတ္မွဳတစ္ခုပါပဲ.....
စကားလုံးေတြမွာ ေလးနက္မွဳအျပည့္နဲ႔
ဒါေပမဲ့...
ေလးနက္မွဳတုိင္းမွာ ဘာသာမဲ့စကားေတြစီးဆင္းေနရဲ႕....
ဘယ္အရာေတြက တာ စားသြားခဲ့သလဲ...
အရိပ္ျပလုိ႔မွ အေကာင္မျမင္တတ္တဲ့
မနက္ျဖန္ ရဲ႕ စေတးခံဘ၀ မွာ
အမွန္တရားေတာ့ ေထြးေပြ႔ ခ်င္ေသးရဲ႕....
အစုိင္အခဲတစ္ခုရဲ႕ သေႏၶ တည္မွဳေအာက္
အေငြ႔ပ်ံဖုိ႔အတြက္လည္း လုံေလာက္ခဲ့ပါတယ္....
ကုိယ္တုိင္ပ်ဳိးမိခဲ့တဲ့ အမွားတစ္အုပ္အတြက္
အဓိပၸာယ္အျပည့္နဲ႔ ေနာက္ဆုတ္ရင္း
ေလွာင္ရယ္သံတစ္ခ်ဳိ႕ရဲ႕ ျခ စားမွဳေအာက္
ယုံၾကည္ရာေကာက္ေၾကာင္းေတြ ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ၿပီ....
လမင္း
0 comments:
Post a Comment